Rodzicu Przedszkolaka - tutaj dowiesz się jak przygotować swoje dziecko do nowego etapu w jego życiu.
Jakie argumenty wysuwają rodzice podający dzieciom na co dzień wysokie technologie?
Typy terapii stosowanych w centralnych zaburzeniach przetwarzania słuchowego.
"Jak pomóc dziecku w przezwyciężaniu trudności szkolnych?"
Jak rozwijać mowę dziecka. Wskazówki dla rodziców.
Spektrum autyzmu u małego dziecka – co powinno zaniepokoić rodziców
WSPIERANIE KOMUNIKACJI Z NOWORODKIEM I NIEMOWLĘCIEM
Wpływ budowy anatomicznej na karmienie noworodków i niemowląt
oraz późniejsze zaburzenia mowy
oraz późniejsze zaburzenia mowy
Rodzaje wad zgryzu
Najczęściej wady zgryzu są spowodowane zaburzeniami w położeniu dolnego łuku zębowego względem górnego. Można rozróżnić następujące rodzaje
PROFILAKTYKA WAD WYMOWY – WAŻNY ELEMENT PRZYGOTOWANIA DZIECKA DO SZKOŁY
„Wada wymowy ma ujemny wpływ na kształtowanie się osobowości dziecka”, „Zaburzenia mowy mają wpływ nie tylko na ogólny rozwój dziecka, ale także na kształtowanie się jego charakteru” – takie stwierdzenia znajdziemy w literaturze psychologicznej.
„Wada wymowy ma ujemny wpływ na kształtowanie się osobowości dziecka”, „Zaburzenia mowy mają wpływ nie tylko na ogólny rozwój dziecka, ale także na kształtowanie się jego charakteru” – takie stwierdzenia znajdziemy w literaturze psychologicznej.
Co to jest słuch fonemowy i jak go ćwiczyć w domu?
U dużej grupy dzieci, która ma kłopoty z rozwojem mowy, z opanowaniem umiejętności czytania i pisania często rozpoznaje się m.in. zaburzenia funkcji słuchowej, w tym słuchu fonemowego.
Słuch fonemowy to nie to samo, co słuch fizyczny. Dziecko może doskonale słyszeć, ale wciąż mieć problemy ze słuchem fonemowym, a co za tym idzie – z rozwojem mowy, nauką pisania i czytania. Słuch to nie tylko fizyczna zdolność słyszenia. To również umiejętność rozróżniania dźwięków, wysokości tonów, melodii… Oznacza to, że istnieją trzy rodzaje słuchu:
• słuch fizyczny,
• słuch muzyczny,
• słuch fonemowy.
Korygowanie wymowy głoski syczącej [z]
Prowadząc ćwiczenia logopedyczne, należy pomóc dziecku w dochodzeniu do prawidłowej wymowy poprzez uświadomienie brzmienia głoski oraz pokazanie miejsca i sposobu artykulacji. Wywołując spółgłoskę, wypowiadamy ją kilkakrotnie i dość głośno, aby zaprezentować prawidłowy dźwięk.
Przy wymawianiu głosek szeregu syczącego – s, z, c, dz – usta są rozciągnięte jak do delikatnego uśmiechu, język tworzy rynienkę (czubek maksymalnie zbliża się do dolnych zębów, a boki lekko unoszą się do górnych zębów i dziąseł), zęby są zbliżone.
Co nie co o rozwiązywaniu konfliktów
Zgodnie z różnymi zarządzeniami spędzamy w domu z najbliższymi dużo więcej czasu niż kiedykolwiek dotąd. To cenny czas, w którym wreszcie możemy na spokojnie rozmawiać, na nowo się sobie przyglądać, robić wspólnie rzeczy, na które do tej pory - żyjąc może w pośpiechu - nie mieliśmy za bardzo czasu. W normalnych warunkach sytuacje konfliktowe, wynikające z różnicy potrzeb, różnicy opinii lub odmiennych zainteresowań i wartości są nieuniknione, a cóż dopiero w sytuacji niecodziennej... Przymusowa izolacja, trudne emocje (np. lęk, niepokój, nuda, smutek), ograniczenie do minimum zwykłych aktywności, obarczenie wieloma nowymi obowiązkami (jak choćby zdalna nauka naszych dzieci) - to wystarczające powody, by w rodzinach mogło dochodzić do spięć.
Nieśmiałość u dzieci - wskazówki do pracy
Nieśmiałość i wstydliwość to stany, których doświadcza każdy człowiek.
Pojęcie to można rozumieć zasadniczo na dwa sposoby:
• nieśmiałość jako stan, który zdarza się od czasu do czasu każdemu z nas,
• nieśmiałość jako stała cecha, która ujawnia się w rozmaitych życiowych sytuacjach społecznych.
Wpływ stylów wychowania i postaw rodzicielskich
na funkcjonowanie dziecka cz. I i II
Ważnym czynnikiem wpływającym na uczucia dzieci jest zachowanie się obojga rodziców w domu. Dziecko bowiem uczy się poprzez obserwację, naśladownictwo, powtarzanie schematów zachowania i postępowania rodziców.
W drugiej części artykułu chciałabym przestawić Państwu najpowszechniejsze postawy rodzicielskie, które wynikają z prezentowanych stylów wychowawczych.
Szanowni Państwo
Przed nami kolejny okres pracy na odległość. Minęły Święta Wielkiej Nocy, więc zmieniamy tematykę zabaw pozostając w sferze liter i cyfr. Nowy cykl zabaw będzie ujęty w dwa tytuły: 1 – LITERKOWO 2 - CYFERKOWO
Litery będą nam służyły do utrwalania umiejętności czytania, pisania, gramatyki i ortografii. Podczas zabaw cyframi utrwalać będziemy ich kolejność (liczebniki porządkowe) i wartość (tyle samo, więcej i o ile więcej, mniej i o ile mniej). Zapraszam do zabawy.
Ewa Marszałek
Dziecko nadpobudliwe
Najnowsze badania wskazują, że zespół nadpobudliwości dziecięcej ( ADHD) jest zaburzeniem przekazywanym z pokolenia na pokolenie, czyli uwarunkowanym genetycznie. Trudna sytuacja domowa, brak stałych norm, zasad, niekonsekwencja rodziców i ich impulsywność mogą tylko nasilać objawy. Za czynniki ryzyka powstania ADHD uważa się również nadużywanie przez matkę w czasie ciąży alkoholu, narkotyków, leków i nikotyny.
Zabawy, które wspomagają rozwój różnych umiejętności dziecka i służą rozwojowi języka i mowy
Część I
Zabawy naśladowcze - ćwiczenia ruchowe rąk i całego ciała
Dziecko naśladuje ruchy charakterystyczne dla różnych zwierząt, pojazdów, zjawisk, czynności.
Część II
Zabawy pomagające dziecku poznać schemat swego ciała
Uczymy dziecko rozpoznawania schematu ciała i poznawania przestrzeni wokół siebie poprzez zabawy ruchowe z wykorzystaniem przedmiotów, obrazków.
Leworęczność nie jest anomalią
Około piątego, szóstego roku życia u dziecka wykształca się w pełni lewo- lub praworęczność. Do tego czasu dzieci posługują się obiema rękami jednakowo chętnie.
W wieku około dwóch lat pojawia się u niektórych skłonność do chwytania przedmiotów lewą erką, co nie oznacza jednak, że na pewno będzie w przyszłości leworęczne. Dziecko wypróbowuje swoje możliwości, aż do momentu, kiedy nauczy się panować nad precyzją ruchów. Później daje się zauważyć, którą nogą chętniej kopie piłkę, którą ręką rysuje, głaszcze przytulankę, zapala światło. Jeśli robi to lewą, nie należy ingerować w naturalne predyspozycje dziecka, bo leworęczność nie jest anomalią. Trzeba uczyć je zachowań zgodnych z zaobserwowaną tendencją, bo tylko w ten sposób można osiągnąć harmonijny rozwój.
Uważni rodzice – (u)ważne dzieci
Często skarżymy się na brak koncentracji u dzieci, a jednocześnie sami - pogrążeni w chaosie myśli, zgiełku następujących po sobie zadań i czynności, pozostajemy nieobecni, rozkojarzeni. Trudno nam być z dzieckiem na 100 %, zauważając jego uśmiech, słysząc, co do nas mówi. Dzieci w sposób naturalny są uważne na to, co się dzieje w danej chwili, to raczej liczne wymagania świata i zewnętrzny niepokój sprawiają, że stają się niespokojne i zdekoncentrowane. Naukę uważności warto rozpocząć od siebie, starając się zachowywać pełną obecność w każdym momencie, zauważając swoje emocje, odczucia ciała i myśli, bez konieczności natychmiastowego reagowania.
Polecam ćwiczenia wspierające w tej nauce wszystkim strudzonym, zapracowanym, zmęczonym rodzicom.
Monika Jasiulak, psycholog
Rodzicielstwo bliskości
W ostatnim czasie coraz częściej mówi się o tzw.: rodzicielstwie bliskości, jako o nowym nurcie wychowawczym. Jest to termin, który zaproponował pediatra Wiliam Sears określający filozofię rodzicielską opartą na zasadach teorii przywiązania w psychologii rozwojowej. Według tej teorii dziecko tworzy z opiekunami silną więź emocjonalną, mającą wpływ na całe jego przyszłe życie. Rodzice wrażliwi, czujni na potrzeby dziecka i dostępni emocjonalnie pomagają dziecku zbudować bezpieczny styl przywiązania. Z kolei prawidłowo wykształcone poczucie bezpieczeństwa sprzyja prawidłowemu rozwojowi społecznemu i emocjonalnemu oraz wpływa na poczucie szczęścia. I odwrotnie niej wrażliwi i oddaleni emocjonalnie rodzice w głównej mierze skupieni na innych czynnikach życia nie stanowią dla dziecka odpowiedniego wsparcia i nie chronią go, a to powoduje, ze dziecko jest bardziej narażone na sytuacje stresowe, z którymi nie potrafi sobie radzić, ze względu na brak właściwie wykształconych mechanizmów.
Korygowanie głoski ciszącej [ź]
Prowadząc ćwiczenia logopedyczne, należy pomóc dziecku w dochodzeniu do prawidłowej wymowy poprzez uświadomienie brzmienia głoski oraz pokazanie miejsca i sposobu artykulacji. Wywołując spółgłoskę, wypowiadamy ją kilkakrotnie i dość głośno, aby zaprezentować prawidłowy dźwięk.
Przy wymawianiu głosek szeregu ciszącego – ś, ź, ć, dź – środek języka unosi się do góry (do przedniej części podniebienia twardego), zęby są zbliżone, a wargi lekko zaokrąglone (układ warg przypomina dzióbek).
Optymistom żyje się lepiej - uczmy swoje dzieci optymizmu
„Przestań bać się tego, co może pójść źle. Skup się na tym, co może pójść dobrze”.
Uważa się, że optymiści dłużej żyją, mają wyższą samoocenę i o wiele więcej wiary w siebie, są szczęśliwsi, otoczeni większą ilością znajomych i przyjaciół, których przyciągają do siebie pozytywnym nastawieniem do życia.
Błędem jest myślenie, że to postawa „chodzenia z głową w chmurach”, „wszystko jakoś się ułoży”, „będzie dobrze”, „byle do przodu”, bagatelizowanie problemów, rezygnacja z działania i myślenia o przyszłości lub unikanie odpowiedzialności.
O P T Y M I Z M to najprościej rzecz ujmując pozytywne nastawienie do ludzi, zdarzeń i świata. Postawa, która pozwala dostrzegać pozytywne strony życia, wierzyć, że wszystko prowadzi do szczęśliwego zakończenia, że mamy wpływ na bieg wydarzeń, że rzeczy prędzej czy później ułożą się pomyślnie.
Taki stosunek do rzeczywistości zwiększa odporność na depresję, wydajność w pracy, pozwala osiągać życiowe cele, przyczynia się do lepszego zdrowia fizycznego.
Aktywne zabawy ułatwiające naukę pisania…
• rysowanie w powietrzu obiema rękami tych samych obrazów jednocześnie…;
• rysowanie lub wodzenie po dużym znaku „X”…;
• rysowanie w powietrzu figur geometrycznych, fal, kół, gór…;
• zgniatanie i rozgniatanie, papieru, serwetek…;
• praca z ciastoliną, modeliną, plasteliną…;
• wycinanie, wydzieranie i wyklejanie…;
• zwijanie gazety w kulki (rzucanie nimi do celu)…;
• tworzenie różnorodnych konstrukcji z klocków;
• nawlekanie koralików, guzików, makaronu (na słomki, patyki, sznurówki)…;
• zabawy z makaronem – łowienie/nawlekanie makaronu (rurek) za pomocą słomki (tej wyginanej części), segregowanie makaronu (rurki, kokardki) paluszkami bądź za pomocą pęsetki;
• rysowanie po śladzie..;
• zabawy w kalkowanie…;
• kreślenie linii pionowych (z góry w dół) i poziomych (z lewej do prawej)…;
Zabawy plastyczne
W załączniku przedstawiam propozycję zabawy plastycznej dla maluchów w wieku przedszkolnym, której celem jest głównie ćwiczenie koordynacji wzrokowo-ruchowej, a także współpracy między prawą i lewą półkulą mózgową.
Kolorowa terapia czyli co każdy nauczyciel wiedzieć powinien.
Nasze otoczenie składa się głównie z kolorów. Mają one duży wpływ na nasz nastrój, emocje, doznania, wrażliwość. Leczniczą moc koloru odkryto już w starożytności. Kolor jest elementem, który otacza nas od pierwszych dni życia i silnie warunkuje nasze funkcjonowanie. Nie ulega wątpliwości, że rodzaj dominującej wokół nas kolorystyki ma wpływ na samopoczucie, emocje i zachowanie. Taka forma terapii jest zalecana zarówno w pracy z dziećmi z niepełnosprawnościami jak i z uczniami w normie intelektualnej.
Rodzicu, czy Twoje dziecko jest zdolne?
Charakterystyczne cechy dzieci zdolnych
Obserwacja dzieci uzdolnionych pozwala na wyodrębnienie pewnych charakterystycznych dla nich cech już od wieku niemowlęcego i przedszkolnego:
• nadzwyczajna aktywność połączona z nadwrażliwością na bodźce – już jako niemowlę dziecko może spać znacznie krócej niż to przewidują poradniki.
• ciekawość i dociekliwość – objawia się zaglądaniem w różne zakamarki, bezustannym zadawaniem pytań. (Co to? Dlaczego? Po co?)
• umiejętność koncentracji – dziecko potrafi skupić się na jednej czynności przez dłuższy czas, nie rozprasza go hałas ani inne bodźce zewnętrzne.
• bogata wyobraźnia – trzy-, czterolatek powołuje do życia zmyślonych przyjaciół, miewa zaskakujące skojarzenia (ta plama wygląda jak zwierzę) i wpada na nietypowe rozwiązania.
• poczucie humoru ( często abstrakcyjne) – dziecko może zaśmiewać się z czegoś, co rówieśników zupełnie nie śmieszy; może bawić się słowem, z upodobaniem wymyśla neologizmy, czasem zaskakująco trafne,
• dobra pamięć – wystarczy powiedzieć coś raz, a dziecko już zapamięta; przedszkolak może też twierdzić, że przypomina sobie różne rzeczy z czasów niemowlęctwa.
• łatwość rozumienia zasad i reguł – nie tylko usłyszanych, ale i sprawdzonych na własnej skórze.
• wrażliwość i otwartość na problemy innych ( A czy psy nie marzną w łapki, jak chodzi bez butów po śniegu?), postrzeganie spraw z różnych punktów widzenia ( to jest dobre dla mnie ale za małe na Ciebie...
• szerokie zainteresowania – często połączone z zamiłowaniem do kolekcjonowania ( także nietypowego, stąd liczne zbiory patyków, niebieskich misiów, śrubek, skuwek, gładkich kamieni) skłonność do perfekcjonizmu („Wiem jak to powinno wyglądać, więc muszę zrobić dokładnie tak!”)
Bajki logopedyczne
Chcąc umilić dzieciom i ich rodzicom czas przebywania w domu, zachęcam do lektury niżej zamieszczonych bajek logopedycznych. Pozwolą one przeprowadzić ćwiczenia motoryki narządów artykulacyjnych w bardziej atrakcyjny sposób niż dotychczas.
Życzę miłej zabawy.
Całościowe zaburzenia rozwoju – cóż to takiego?
To zaburzenia charakteryzujące się ciężkimi deficytami w funkcjonowaniu społecznym i komunikacji z innymi, a także ograniczonymi, stereotypowymi zachowaniami i zainteresowaniami (Cameron A., Psychiatria, Urban&Partner, Wrocław 2005).
Zalicza się do nich między innymi zaburzenia autystyczne i zespół Aspergera (Klasyfikacja diagnostyczna zaburzeo psychicznych i rozwojowych w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciostwa DC: 0-3R, Fundament, Warszawa 2007).
Korygowanie wymowy głoski szumiącej [š] = sz
Prowadząc ćwiczenia logopedyczne, należy pomóc dziecku w dochodzeniu
do prawidłowej wymowy poprzez uświadomienie brzmienia głoski oraz pokazanie miejsca i sposobu artykulacji. Wywołując spółgłoskę, wypowiadamy ją kilkakrotnie i dość głośno, aby zaprezentować prawidłowy dźwięk.
Przy wymawianiu głosek szeregu szumiącego – sz, ż, cz, dż – usta są ułożone w „dzióbek”, czubek języka unosi się do wałka dziąsłowego – tworząc tzw. „koszyczek”, a zęby są zbliżone.
W co się bawić …w domu i na podwórku…
- rozpoznawać dźwięki w lesie, w domu, na ulicy (np. szeleszczący papierek, brzęczenie monet)
- śpiewać piosenki (np. na zasadzie echa)
- uczyć na pamięć rymowanek
- wyklaskiwać rytmy (np. z wykorzystaniem sprzętu kuchennego)
- bawić się w tworzenie rymów (lata – łata)
- rozwiązywać zagadki (np. słownie opisywane)
- odczytywać z ruchu ust słowa ...
Ważny problem - oddychanie
Niektórzy sądzą, że najważniejszym narządem mowy jest język. Jednakże całość narządów służących do wytwarzania dźwięków mowy składa się z aż trzech układów: aparatu artykulacyjnego, fonacyjnego i oddechowego. Aparat oddechowy obejmuje górne i dolne drogi oddechowe oraz mięśnie oddechowe. Odcinek górnych dróg to: jamy nosa i gardła oraz krtań. Dolne drogi to: tchawica, oskrzela i płuca. Oddychanie jest niezbędnym warunkiem, aby powstał głos, aby człowiek mógł porozumiewać się z otoczeniem.
Warunki skutecznego opanowania umiejętności szybkiego czytania
Zasady ogólne:
• ćwiczenia prowadzone w sposób systematyczny;
• praca o stałej porze dnia, by polepszyć zdolność do samej pracy;
• codzienny trening ok. 30 minut;
• powtarzalność elementów, aż do momentu, w którym szybkie czytanie stanie się automatyzmem;
• uświadomienie celów i zadań, by osiągnąć dobrą motywację do pracy i sukcesu;
• tekst dostosowany do zainteresowań i możliwości intelektualnych;
• zapewnienie optymalnych warunków do pracy (cisza, dobre oświetlenie);
• wykorzystywanie podczas czytania jedynie kanału wzrokowego;
• czytanie stale w jednym kierunku bez cofania wzroku;
• prowadzenie ćwiczeń doskonalących umiejętność selekcji poprzez przeglądanie tekstów w wyznaczonym czasie i poszukiwanie określonych słów;
• stałe poszerzanie zasobu słownika.
Powodzenia !!! Agnieszka Nagodzińska – Bociek, pedagog
Opracowanie: na podstawie zasobów Internetu.
JAK SIĘ UCZYĆ ?
Szanowni Czytelnicy
W związku z ostatnimi doniesieniami Uczniów oraz ich Rodziców, dotyczących ogromu materiału dydaktycznego, który dzieci same lub z pomocą Rodziców, musza przyswoić, postanowiłam zamieścić dla Was kilka wskazówek, które mogą okazać się pomocne w realizacji tego trudnego zadania. Mam nadzieję, że przydadzą się również kiedy już wrócicie do szkoły.
Szczerze zachęcam do wypróbowywania poniższych metod. Na początku może być trudno, ale nie zniechęcajcie się!
Z życzeniami, aby nauka była miła i przyjemna.
Zostańcie w domu.
Magdalena Wieczorek – Pytlewska
Szanowni Rodzice!
W trudnym czasie epidemii, proszę zachowajmy spokój i dystans. Bardzo troszczymy się o Wasze dzieci jak i o Was drodzy rodzice.
Dołożymy wszelkich starań, żeby Was wspierać, szukać rozwiązań w sytuacjach problemowych.
Dzieci obserwują zachodzące zmiany w ich codzienności, nie wszystko rozumieją, ale widzą i odczuwają przeobrażenia jakie ostatnio nastały w ich życiu. Z dnia na dzień przestały chodzić do przedszkoli, szkół. Nie mogą wyjść na plac zabaw by pobawić się z rówieśnikami, wyjść z rodzicami do kina, na lody. Zadajemy sobie pytanie: „w jaki sposób rozmawiać z dziećmi o koronawirusie?” i odpowiadać na zadawane pytania. Mam dla Państwa dwie propozycje.
Domu porządkowanie – zmysłów integrowanie
Czas pozostawania w domu w związku z sytuacja epidemiologiczną kraju przypada na okres przygotowania do świąt. Angażowanie dzieci we wszelkie prace porządkowe, na miarę wieku i indywidualnych możliwości, jest doskonałym treningiem sprawności motoryki małej, dużej, planowania, koordynacji oraz stymulacją wielu zmysłów: czucia powierzchniowego (dotyku) i czucia głębokiego (propriocepcji), równowagi, wzroku, słuchu i węchu. Jeśli dzieci będą pomocnikami w kuchni, to również i smaku.
Jeśli nadamy czynnościom porządkowym formę zabawy i humoru, wymyślimy im tytuły oraz damy dzieciom możliwość zdobywania sprawności, które będziemy nagradzać (żetony, medale, drobne nagrody rzeczowe/inne przywileje), może się okazać, że przedsięwzięcie przyniesie wielowymiarowe praktyczne korzyści i radość całej rodzinie.
Baza zasobów internetowych z ćwiczeniami dla dzieci z różnych poziomów edukacji
Znajdziecie tu Państwo materiały w postaci gier i ćwiczeń doskonalących nabyte już przez dzieci wiadomości i umiejętności np.: znajomość liter, podstawowe umiejętności arytmetyczne dla najmłodszych, dla uczniów starszych wiadomości z ortografii i gramatyki, a dla wszystkich bez wyjątku ciekawe ćwiczenia językowe, rozwijające pamięć, spostrzegawczość, logiczne myślenie i inne funkcje poznawcze. Zapraszam do korzystania ! :)
1. Bezpłatny dostęp on-line do ćwiczeń:
www.pisupisu.pl - różnorodne gry i ćwiczenia dla klas I-V szkoły podstawowej
www.wierszegosi.prv.pl - wiersze i testy ortograficzne
www.dyktanda.net/ - zasady ortograficzne i dyktanda
www.ortograf.pl - zasady i dyktanda oraz możliwość sprawdzenia samodzielnie wprowadzonego tekstu
https://dyktanda.online - różny poziom: klasy I-III, IV-VI, VII-VIII
htttp://ortografka.pl/ - serwis poświęcony zagadnieniom pisowni
oraz
www.superbelfrzy.edu.pl/edu-granie - ortograficzne gry ortograficzne
https://parenting.pl/cwiczenia-ortograficzne - ćwiczenia ortograficzne
https://zakreconybelfer.pl - pomysły na ciekawe ćwiczenia ortograficzne
2. Dostęp do zasobów po zarejestrowaniu się:
www.superkid.pl/cwiczenia-pisownia-wyrazow
https://ortografiadladzieci.pl/blog/29-cwiczenia/51-cwiczenia-ortograficzne
https://zdobywcywiedzy.pl/platforma
https://pl.pinterest.com/edukacja
https://www.superkid.pl/
3. Płatny dostęp do ćwiczeń, gier i quizów ze wszystkich przedmiotów szkolnych - nauka w formie zabawy.
https://www.squla.pl
Wytropiła w sieci, przetestowała i zamieściła dla Was: Edyta Zielińska - pedagog
Arteterapia – lecznicza moc sztuki
Arteterapia to metoda terapii i relaksacji, która bazuje na szeroko rozumianej sztuce i twórczości. Aby po nią sięgnąć nie trzeba mieć wybitnych umiejętności manualnych – wystarczą chęci i pomysł. Poniżej chciałabym przedstawić przykładową pracę plastyczną, którą możemy wykonać z dzieckiem w wolnej chwili.
Zachęcam rodziców dzieci z klas I - III do wspólnego spędzenia czasu
z zabawą - rymowanką.
Przyjemnej zabawy.
1. Powiedz „prosię” i podrap się po … (nosie).
2. Powiedz „spust” i dotknij … (ust).
3. Powiedz „wrzosy” i złap się za … (włosy).
4. Powiedz „kusza’ i podrap się po … (uszach ).
5. Powiedz „drzwiczki” i złap się za … (policzki) .
6. Powiedz „lody” i dotknij palcem … (brody).
7. Powiedz „dęby” i postukaj się w … (zęby).
8. Powiedz „wysoko” i zamknij jedno … (oko).
9. Powiedz „park” i chwyć się za … (kark).
10. Powiedz „strona” i unieś … (ramiona).
11. Powiedz „ruch” i klepnij się w … (brzuch).
12. Powiedz „rogi” i chwyć się za … (nogi).
13. Powiedz „piana” i dotknij … (kolana).
14. Powiedz „cuda” i chwyć się za … (uda).
15. Powiedz „smalec” i zegnij …(palec).
16. Powiedz „modra” i wysuń … (biodra).
Opracowała graficznie M.Kłysik
Szanowni Państwo
Zbliżają się Święta Wielkiej Nocy
Proponuję rozpocząć cykl zabaw, w których nawiążemy do symboliki związanej z tymi świętami. Zajączki, baranki i jajeczka pomogą waszym dzieciom poznać lub utrwalić kształt liter i czytanie, kształt cyfr oraz wykonywanie obliczeń matematycznych. Poniżej zamieszczam pierwsze z cyklu kilku ćwiczeń. Na jednej karcie znajdują się wypełnione sylabami jajeczka. Należy je wydrukować i porozcinać. Zadaniem dziecka znającego litery jest właściwe ich połączenie i odczytanie sylab tworzących wyrazy. Na pozostałych stronach są puste kształty jajek do uzupełnienia ich przez Was lub dzieci, zgodnie z potrzebą i inwencją. Może to być kolorowanie, wpisanie takich samych cyfr do ich identyfikowania lub działań matematycznych i ich wyników.
Zapraszam do wspólnej zabawy z dziećmi oraz przesyłania uwag poprzez „Wirtualnego doradcę - pedagog”
Ewa Marszałek
„Aby być niepospolicie uczonym,
trzeba zacząć od pospolitego uczenia się”.
Charles Dickens
Klucz do uczenia się ...
Efektywne uczenie to inaczej maksymalna zdolność do przyswajania wiedzy oraz prawidłowe jej wykorzystanie w określonym czasie. Uczenie się powinno bazować nie tylko na efektywnym „pobieraniu” wiadomości, ale także na tworzeniu materiałów pomocniczych (notatek), powtarzaniu przyswojonego materiału, zapamiętywaniu oraz wykorzystaniu nabytej wiedzy w rozwiązywaniu problemów.
Dziecko z dysgrafią
Ogólne wskazówki do pracy z dzieckiem z dysgrafią:
- zwracać uwagę na prawidłową pozycję ciała: obie stopy oparte o podłogę, przedramiona położone na ławce, plecy wyprostowane;
- pisać ołówkiem, w większej liniaturze;
- zeszyt powinien znajdować się nieco na lewo od osi ciała, gdyż zapewnia to swobodę ruchu;
- korzystać w procesie pisania z narzędzi piszących o ergonomicznym trójkątnym kształcie (trójkątny przekrój, gruby, odporny na złamania grafit);
- jak najdłużej pisać w zeszycie trzyliniowym, który ułatwia zachowanie właściwych proporcji i sprzyja czytelności pisma;
Zabawy i ćwiczenia
dla dziecka z zaburzeniami mowy, trudnościami w czytaniu i pisaniu
oraz dysfunkcjami integracji sensorycznej
Dzieci ze sprawnością intelektualną na poziomie przeciętnym także miewają trudności z opanowanie różnych wiadomości i umiejętności. W tej grupie coraz częściej spotykamy dzieci, które mają jednocześnie zaburzenia mowy, trudności w opanowaniu podstawowych technik szkolnych czytania i pisania oraz dysfunkcje integracji sensorycznej. Przedstawiam Państwu propozycję zabaw i ćwiczeń, które można zaproponować dzieciom podczas wspólnych zabaw w domu.
Zabawy i ćwiczenia oddechowe, relaksacyjne dla dzieci i nie tylko...
Ten trudny okres, który przyszło nam przeżywać i oswajać jest ciężki dla nas dorosłych i dla naszych dzieci. Wywołuje często silne emocje, napięcia, niepokoje i stres w naszych rodzinach. Zachęcam Państwa, aby zadbać o dobre samopoczucie członków rodziny, a szczególnie dzieci, które są bardzo czułymi „barometrami” naszej rzeczywistości. Świetną propozycją są zawsze ćwiczenia i zabawy oddechowe i relaksacyjne, które pozwalają rozładować napięcia, zapanować nad emocjami i dodatkowo wpływają na piękną wymowę. Ćwiczenia można wykonywać z całą rodziną. Pamiętajcie Państwo, że Internet to skarbnica pełna takich zabaw i ćwiczeń.
„AKCJA – REGENERACJA”
propozycja pomocy w radzeniu sobie z emocjami i stresem
dla dzieci (młodszych i starszych) oraz ich rodziców, nauczycieli
Aby nauka oraz wypełnianie innych obowiązków w nowych warunkach izolacji i zagrożenia chorobą były skuteczne, ważne jest radzenie sobie ze stresem i emocjami, zadbanie o atmosferę spokoju i kondycję psychiczną.
Zachęcam do korzystania z poniższych ćwiczeń:
- Pierwsza pomoc przy trudnych uczuciach dla dzieci młodszych
https://www.youtube.com/watch?v=oFeWtn6bfKY
- Radzenie sobie z trudnymi emocjami dla nastolatków
https://www.youtube.com/watch?v=Ooa0ZYNIxCI
Nowa sytuacja otwiera możliwości pogłębienia relacji między rodzicami i dziećmi, wzmocnienia w dzieciach zasobów osobistych, które mogą się w przyszłości okazać niejednokrotnie ważniejsze niż wiedza…
Zachęcam do korzystania z poniższego materiału jako pomocy przy obserwowaniu i nazywaniu przeżywanych przez siebie uczuć w sposób, jaki tylko podpowie Państwu i dzieciom wyobraźnia, np.
- młodsze dzieci mogą narysować serce, a następnie wypełnić je kolorami swoich uczuć;
- w relacji ze starszymi dziećmi, nastolatkami koło emocji może być okazją do rozmowy i wzajemnego poznawania się.
Na wspólnie spędzany w domu czas proponuję film animowany pt. „W głowie się nie mieści”.
Monika Jasiulak
psycholog
Mgr Małgorzata Gutknecht
psycholog, logopeda
Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna w Bełchatowie
POSTĘPOWANIE Z DZIECKIEM Z MUTYZMEM
Mutyzm wybiórczy jest to zaburzenie w nadawaniu mowy o podłożu emocjonalnym. Przejawia się nie możnością posługiwania się mową pomimo tego, że dziecko prawidłowo rozumie mowę. Najczęstszy wzorzec mutyzmu to pełna komunikacja z osobami z rodziny a brak komunikacji w relacjach z nauczycielami i rówieśnikami. Przyczyną mutyzmu może być przeżyty stres, traumatyczne zdarzenia albo zaburzenia w rozwoju emocjonalno- społecznym. Osobowość ucznia z mutyzmem charakteryzuje społeczny lęk, wycofanie się z relacji emocjonalnych i fizycznych, wrażliwość i upór, kontrolowanie i manipulowanie otoczeniem, nieśmiałość i agresja, negatywistyczne nastawienie do wszelkich propozycji.
Korygowanie wymowy głoski syczącej [s]
Prowadząc ćwiczenia logopedyczne, należy pomóc dziecku w dochodzeniu do prawidłowej wymowy poprzez uświadomienie brzmienia głoski oraz pokazanie miejsca i sposobu artykulacji. Wywołując spółgłoskę, wypowiadamy ją kilkakrotnie i dość głośno, aby zaprezentować prawidłowy dźwięk.
Przy wymawianiu głosek szeregu syczącego – s, z, c, dz – usta są rozciągnięte jak do delikatnego uśmiechu, język tworzy rynienkę (czubek maksymalnie zbliża się do dolnych zębów, a boki lekko unoszą się do górnych zębów i dziąseł), zęby są zbliżone.
Zapraszamy do zabawy!
Baw się z nami. Chętnych zapraszam do przysyłania swoich odpowiedzi
na adres wirtualnego doradcy –
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. lub Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Usprawnianie funkcji poznawczych u dzieci w wieku szkolnym
Rozwój umysłowy dziecka jest procesem złożonym i długotrwałym. Należy pamiętać, iż o prawidłowym rozwoju możliwości naszej pociechy świadczy nie tylko podłoże genetyczne, ale także oddziaływania środowiskowe – czyli to, co robimy my - rodzice, nauczyciele, terapeuci.
Drodzy Ósmoklasiści i Rodzice.
Poniżej znajdziecie kilka informacji mogących ułatwić podjęcie decyzji o wyborze szkoły i zawodu.
Na początek opublikowana przez MEN w styczniu 2020 r. lista zawodów pożądanych, czyli prognoza zapotrzebowania na pracowników w zawodach szkolnictwa branżowego. Wskazano w niej m.in. 24 zawody, dla których – według ministerstwa – będzie szczególne zapotrzebowanie na krajowym rynku pracy. Mowa tu o zapotrzebowaniu na konkretne zawody w cyklu kilkuletnim. Stwarza to realne szanse podjęcia kształcenia w zawodach, na które w najbliższym czasie będzie popyt na rynku pracy.
W prognozie ministerstwa edukacji wymieniono również zawody, na które prognozowane jest szczególne zapotrzebowanie w poszczególnych województwach. Szczegóły można znaleźć tutaj: https://www.gov.pl/web/edukacja/zawody-potrzebne-na-rynku-pracy--obwieszczenie-ministra-edukacji-narodowej
INTEGRACJA SENSORYCZNA W DOMU
Zajęcia wykonywane w domu mają swobodny i raczej spontaniczny charakter. Często są to drobne czynności, które w połączeniu z innymi tworzą specyficzną dietę sensoryczną dziecka, np. masaż stóp, czy relaksująca muzyka podczas ubierania, mycia i czesania to idealny sposób na poranne stymulowanie zmysłów.
W trakcie dnia, świetnym sposobem na dostarczanie bodźców jest przygotowywanie posiłków (mycie warzyw i owoców, wspólne siekanie, mieszanie, gotowanie) oraz wąchanie i jedzenie potraw o niejednorodnej strukturze i smaku. Wieczorne zabawy, np. malowanie, zabawy poduszkami oraz wiele innych wspólnych zajęć to także część diety sensorycznej.
Najważniejsze, aby aktywność była dostosowana do potrzeb dziecka (wyciszała, jeśli jest nadpobudliwe lub pobudzała w przypadku niedostatecznych reakcji na bodźce).
KORYGOWANIE GŁOSKI [L]
Wykonując w domu z dzieckiem ćwiczenia logopedyczne należy zachować ich określoną kolejność. Aby osiągnąć zamierzone efekty, trzeba również pamiętać o ich systematycznym i codziennym wykonywaniu.
Każdy rodzic/opiekun zanim rozpocznie pracę z dzieckiem nad konkretną głoską, musi znać jej właściwe miejsce artykulacji. Przy prawidłowej artykulacji głoski [l] czubek języka dotyka górnego wałka dziąsłowego, a usta pozostają szeroko otwarte.
Korygowanie głoski ciszącej [ś]
Prowadząc ćwiczenia logopedyczne, należy pomóc dziecku w dochodzeniu do prawidłowej wymowy poprzez uświadomienie brzmienia głoski oraz pokazanie miejsca i sposobu artykulacji. Wywołując spółgłoskę, wypowiadamy ją kilkakrotnie i dość głośno, aby zaprezentować prawidłowy dźwięk.
Przy wymawianiu głosek szeregu ciszącego – ś, ź, ć, dź – środek języka unosi się do góry (do przedniej części podniebienia twardego), zęby są zbliżone, a wargi lekko zaokrąglone (układ warg przypomina dzióbek).
Zajęcia ogólnorozwojowe dla dzieci w wieku 4- 10 lat:
WIELOBARWNE POZNAWANIE ŚWIATA- doświadczenia i eksperymenty
Powszechnie wiadomo, że dzieci charakteryzują się ciekawością tego co je otacza. Najlepszym sposobem zaspokojenia naturalnej ciekawości dziecka są zabawy badawcze i eksperymenty o charakterze badawczym. Zabawy te stanowią podstawę wielokierunkowego rozwoju dziecka. Rozwijają umiejętność krytycznego myślenia, myślenia przyczynowo- skutkowego, porównywania i uogólniania, przyczyniają się do rozszerzania horyzontów myślowych. Chociaż niektóre eksperymenty wydają się trudne, bo związane są z dziedzinami, takimi jak fizyka lub chemia, to dają dziecku okazję do odkrywania i zagłębiania fascynującego świata przyrody i techniki, a wiedza i umiejętności zdobywane we wczesnym dzieciństwie staną się inspiracją i pomostem do wiedzy zdobywanej na kolejnych szczeblach edukacji.
Drodzy Rodzice
Walka z pandemią koronawirusa stawia rodziców przed nowym i trudnym zadaniem. Jak zorganizować dzieciom wolny czas spędzony w domu, nie dać się nudzie i efektywnie go wykorzystać. Zabawy dla dzieci w domu są alternatywą dla gier i zabaw na świeżym powietrzu. Domowe zabawy pozytywnie wpływają na rozwój intelektualny dziecka, jego zdolność kojarzenia, spostrzegawczość i koncentrację. Ważne jest jednak, by we wszelkich grach i zabawach uczestniczyli także rodzice, bo mogą przy okazji nauczyć swoje pociechy wielu istotnych rzeczy - jak odpowiednio zachowywać się podczas danej zabawy i jak przegrywać z honorem.
Uczymy myślenia matematycznego.
Gry i zabawy dostosowujemy do możliwości dziecka nie do jego wieku, gdyż może się zdarzyć, że młodsze, np. 6 – letnie dziecko, będzie wykonywać działania dodawania i odejmowania w zakresie 100, a starsze, 8 – 10 letnie, będzie miało z tym problemy.
Jak wspierać rozwój dziecka w wieku przedszkolnym
W czym pomagać trzeba najbardziej?
Rozwój percepcji wzrokowej
Rozwój percepcji słuchowej
Usprawnianie motoryczne i grafomotoryka
Orientacja w schemacie ciała i orientacja przestrzenna
Wiedza o otaczającym świecie
MATERIAŁY DLA RODZICÓW DZIECI DYSLEKTYCZNYCH
opracowane w oparciu o książkę autorstwa Katarzyny M. Bogdanowicz,
Grażyny Krasowicz-Kupis, Doroty Kwiatkowskiej, Katarzyny Wiejak, Alicji Weremiuk
Grażyny Krasowicz-Kupis, Doroty Kwiatkowskiej, Katarzyny Wiejak, Alicji Weremiuk
„CZY MOJE DZIECKO JEST ZAGROŻONE DYSLEKSJĄ?”
Rodzicu – pamiętaj, że to Twoje dziecko jest najważniejsze i to TY znasz je najlepiej!
Możesz dużo zrobić w rozpoznaniu ryzyka dysleksji u Twojego dziecka i zapobiec wielu późniejszym trudnościom szkolnym. Im wcześniej zaczniemy wspomagać dziecko, tym ma ono większe szanse na sukces!
KOMPUTER – KIEDY I DLACZEGO NIE TERAZ?
• 90% dzieci poniżej drugiego roku życia ogląda jakiś rodzaj mediów elektronicznych
• Dzieci do 2 roku życia oglądają średnio 1-2 godziny telewizji dziennie.
• Jedna trzecia dzieci w wieku 3 lat ma telewizor w sypialni.
• 39% rodziców małych dzieci potwierdza, że telewizor jest w ich domach włączony, przez co najmniej 6 godzin dziennie!
• Coraz więcej szkół wprowadza zakaz korzystania ze smartfonów na przerwach, ponieważ dzieci i młodzież komunikuje się ze sobą na przerwach, ponieważ dzieci i młodzież komunikuje się ze sobą na przerwach przez komunikatory... siedząc obok siebie!
Czytaj dalej...
Bawimy się z dzieckiem
Bawimy się z dzieckiem, ponieważ zabawa to dla dziecka sposób na zdobycie wiedzy i doświadczeń.
Dodatkowo zabawa redukuje stres i odpręża.
DZIECKO LEWORĘCZNE
Leworęczność Jest naturalnym przejawem dominacji jednej z półkul mózgowych, więc nie należy się niepokoić i koniecznie przyuczać dziecka do posługiwania się ręką prawą.Lateralizacja (stronność) to jeden z czynników rozwoju ruchowego dziecka i kształtuje się w ciągu jego życia. W 3.-
Czytaj dalej...
TRUDNOŚCI W NAUCE
Niektóre dzieci nie są w stanie opanować umiejętności czytania i pisania. Mimo znajomości liter nie potrafią płynnie czytać, niezgrabnie składają głoski, przekręcają wyrazy, gubią sens zdań. W pisaniu pomijają niektóre litery, zamieniają ich kolejność, zniekształcają obraz liter. Związane z tą sytuacją niepowodzenia szkolne (niezależnie od chęci i woli) powodują, że dziecko zniechęca się do nauki. Towarzyszyć temu może nadmierna nerwowość.
Czytaj dalej...
ĆWICZENIA ANALIZATORA SŁUCHOWEGO
Wyrównanie zaburzeń funkcji słuchowej należy rozpocząć bardzo wcześnie, najkorzystniej natychmiast po rozpoznaniu nieprawidłowości. Opóźnienia rozwoju słowno-
Czytaj dalej...
Wskazówki dla rodziców młodzieży wybierającej szkołę, zawód, pracę...
Drodzy Rodzice, pamiętajcie!
• Nie narzucajcie Swemu dziecku wyborów. Wybierajcie razem z nim, a nie za nie.
• Nie próbujcie kosztem dziecka realizować własnych niespełnionych marzeń, możecie mu wyrządzić krzywdę nie do naprawienia.
• Stwarzajcie dziecku możliwości kreowania własnej rzeczywistości edukacyjno – zawodowej. Nie tłamście go, ale i nie bądźcie nadopiekuńczy.
• Wspólnie zbierajcie oraz przemyślcie informacje o kierunkach kształcenia, zawodach, rynku pracy.
Czytaj dalej ...
Bliżej siebie – dalej od narkotyków
Być rodzicami nastolatka nie jest łatwo. Jeżeli jednak rozumie się i pamięta, że okres dorastania jest tak samo trudny dla rodziców, jak i dla dziecka – to połowa sukcesu. Większość rodziców najbardziej boi się okresu, kiedy dziecko zaczyna dorastać. Zaczyna wtedy wymykać się spod kontroli, buntuje się, poszukuje nowych doświadczeń, a rodzice czują się bezradni, w dodatku mniej ważni dla dziecka niż jego rówieśnicy.
Czytaj dalej ...
NASZE DZIECI I NARKOTYKI
Poszerz swoją wiedzę na temat narkotyków. Łatwiej przekonasz dziecko o ich szkodliwości używając rzeczowych argumentów.
Powinieneś także:
-
-
Czytaj dalej ...
Jaką wartość dla dziecka ma zabawa ze swoim rodzicem?
☺ Zaspokaja potrzeby psychiczne: potrzebę kontaktu, uwagi, poczucia własnej wartości
☺ Dostarcza pozytywnych przeżyć
☺ Wzmacnia więź emocjonalną, która daje dziecku oparcie a rodzicowi możliwość konstruktywnego wpływania na dziecko i ukierunkowywania jego zachowań
☺ Uczy i rozwija
Czytaj dalej ...
☺ Dostarcza pozytywnych przeżyć
☺ Wzmacnia więź emocjonalną, która daje dziecku oparcie a rodzicowi możliwość konstruktywnego wpływania na dziecko i ukierunkowywania jego zachowań
☺ Uczy i rozwija
Czytaj dalej ...